Ο Παναθηναϊκός από τα πρώτα του βήματα, πριν καν πάρει το σημερινό του όνομα έδειξε ότι είναι φτιαγμένος για τις διεθνείς διακρίσεις. Είδαμε τον Κώστα Τσικλητήρα, τον μετέπειτα Ολυμπιονίκη πρώτο τερματοφύλακα. Και τώρα είναι ώρα να δούμε και την πρώτη του ευρωπαϊκή επιτυχία.
Είναι γνωστό ότι το ποδόσφαιρο το διέδωσαν σ΄όλο τον κόσμο οι Άγγλοι. Τα πλοία τους εμπορικά ή πολεμικά έπιαναν σε λιμάνια και οι ντόπιοι έβλεπαν πως παίζεται το νέο άθλημα. Για την Αθήνα του 1911 ένας αγώνας με την ποδοσφαιρική ομάδα κάποιοι αγγλικού πλοίου ήταν γεγονός. Ο ΠΠΟ έπαιξε με το πλήρωμα του Αγγλικού καταδρομικού Νταϊάνα κι έφερε ισοπαλία 2-2. Σε ένα ακόμα φιλικό εκείνης της περιόδου νίκησε 2-1 τον Πειραϊκό.
Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008
1911-12
Χώρος για πολλές ομάδες δεν υπήρχε. Άλλωστε η Ελλάδα είχε μπει ήδη στην εποχή των Βαλκανικών Πολέμων. Οι περισσότεροι νέοι της εποχής έφευγαν για το μέτωπο. Κι οι άλλοι περίμεναν να καλέσουν τη κλάση τους. Μια δεκαετία πολεμικών αναμετρήσεων που διπλασίασε την Ελλάδα, αλλά και στο τέλος της έφερε τη Μικρασιατική Καταστροφή μόλις άρχιζε.
Για τον ΠΠΟ οι περισσότεροι από τους βασικούς του παίκτες είχαν ήδη στρατευτεί. Το Γουδί που είχε λιγότερους στρατευμένους κατάφερε να κερδίσει το πρωτάθλημα. Κι ο ΠΟΑ του Μαρινάκη δεν άντεξε και διαλύθηκε.
Στο 4ο πρωτάθλημα που οργάνωση η ΤΕΠ του ΣΕΓΑΣ το Γουδί νίκησε 9-1 τον ΠΠΟ και 4-0 τον ΠΟΑ. Οι περισσότεροι παίκτες του ΠΟΑ πήγαν στο Γουδί. Ο ΠΠΟ όμως κέρδισε κάτι καλύτερο. Το ίδιο του το σπίτι. Επέστρεψε στο οικόπεδο Καραπάνου στην οδό Πατησίων.
Ο Γιώργος Καλαφάτης στα 22 χρόνια είχε προλάβει ήδη να κερδίσει τα δύο από τα τέσσερα πρωταθλήματα που είχαν διοργανωθεί! Και κατάλαβε ότι η νέα ομάδα έπρεπε να επενδύσει στο μέλλον. Να βρει νέα παιδιά από τα σχολεία που θα είχαν στρατιωτικές υποχρεώσεις. Βάλθηκε να ανακαλύψει τα ταλέντα των επόμενων χρόνων. Τι ανακάλυψε;
- Τους μαθητές Α.Καντώνη, Α.Παπαθανασίου, Σ.Μακρυδήμα
- Τους Κωνσταντινουπολίτες αθλητές που εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα: Κυριακόπουλο, Ρόκκο, Μ.Κίσσα (έπαιζε και στις πέντε θέσεις της επίθεσης), Κώστα Καλέα και Μιχάλη Παπάζογλου από το Κατί Κιόϊ, τα ασιατικά παράλια της Κωνσταντινούπολης.
- Τον Δ.Μακρή από τη Ρουμανία
- Τους αθλητές του Εθνικού: ΓΣ Σάχνικα, Καραμπολά, Μ.Κρίσπη
Όπως γίνεται φανερό ο Καλαφάτης ήθελε να δημιουργήσει μία ομάδα έμπειρων και ταλαντούχων ποδοσφαιριστών. Δεν δίσταζε ν’ αναζητήσει μαθητές, αλλά και αθλητές από τη Κωνσταντινούπολη που τότε βρισκόταν πολύ υψηλότερα της Αθήνας σε αθλητικό επίπεδο. Από τα… πολιτάκια που ήρθαν στον ΠΠΟ ο Μιχάλης Παπάζογλου θα αποδειχθεί σωστός θησαυρός. Υπηρέτησε τον Παναθηναϊκό όχι μόνο ως ποδοσφαιριστής, αλλά και ως διοικητικός παράγοντας.
Κι αφού ο ΠΠΟ έπαιρνε ποδοσφαιριστές έδωσε κι όλας! Που στον Όμιλο Φιλάθλων Πειραιώς, έναν από τους προγόνους του Ολυμπιακού. Ήταν Ιανουάριος του 1912 όταν ο Καλαφάτης έστειλε στον Πειραιά έξι ποδοσφαιριστές. Ανάμεσά τους οι Ιωσήφ Τερεζάκης, Ντούφας και Πρωτοψάλτης.
Για τον ΠΠΟ οι περισσότεροι από τους βασικούς του παίκτες είχαν ήδη στρατευτεί. Το Γουδί που είχε λιγότερους στρατευμένους κατάφερε να κερδίσει το πρωτάθλημα. Κι ο ΠΟΑ του Μαρινάκη δεν άντεξε και διαλύθηκε.
Στο 4ο πρωτάθλημα που οργάνωση η ΤΕΠ του ΣΕΓΑΣ το Γουδί νίκησε 9-1 τον ΠΠΟ και 4-0 τον ΠΟΑ. Οι περισσότεροι παίκτες του ΠΟΑ πήγαν στο Γουδί. Ο ΠΠΟ όμως κέρδισε κάτι καλύτερο. Το ίδιο του το σπίτι. Επέστρεψε στο οικόπεδο Καραπάνου στην οδό Πατησίων.
Ο Γιώργος Καλαφάτης στα 22 χρόνια είχε προλάβει ήδη να κερδίσει τα δύο από τα τέσσερα πρωταθλήματα που είχαν διοργανωθεί! Και κατάλαβε ότι η νέα ομάδα έπρεπε να επενδύσει στο μέλλον. Να βρει νέα παιδιά από τα σχολεία που θα είχαν στρατιωτικές υποχρεώσεις. Βάλθηκε να ανακαλύψει τα ταλέντα των επόμενων χρόνων. Τι ανακάλυψε;
- Τους μαθητές Α.Καντώνη, Α.Παπαθανασίου, Σ.Μακρυδήμα
- Τους Κωνσταντινουπολίτες αθλητές που εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα: Κυριακόπουλο, Ρόκκο, Μ.Κίσσα (έπαιζε και στις πέντε θέσεις της επίθεσης), Κώστα Καλέα και Μιχάλη Παπάζογλου από το Κατί Κιόϊ, τα ασιατικά παράλια της Κωνσταντινούπολης.
- Τον Δ.Μακρή από τη Ρουμανία
- Τους αθλητές του Εθνικού: ΓΣ Σάχνικα, Καραμπολά, Μ.Κρίσπη
Όπως γίνεται φανερό ο Καλαφάτης ήθελε να δημιουργήσει μία ομάδα έμπειρων και ταλαντούχων ποδοσφαιριστών. Δεν δίσταζε ν’ αναζητήσει μαθητές, αλλά και αθλητές από τη Κωνσταντινούπολη που τότε βρισκόταν πολύ υψηλότερα της Αθήνας σε αθλητικό επίπεδο. Από τα… πολιτάκια που ήρθαν στον ΠΠΟ ο Μιχάλης Παπάζογλου θα αποδειχθεί σωστός θησαυρός. Υπηρέτησε τον Παναθηναϊκό όχι μόνο ως ποδοσφαιριστής, αλλά και ως διοικητικός παράγοντας.
Κι αφού ο ΠΠΟ έπαιρνε ποδοσφαιριστές έδωσε κι όλας! Που στον Όμιλο Φιλάθλων Πειραιώς, έναν από τους προγόνους του Ολυμπιακού. Ήταν Ιανουάριος του 1912 όταν ο Καλαφάτης έστειλε στον Πειραιά έξι ποδοσφαιριστές. Ανάμεσά τους οι Ιωσήφ Τερεζάκης, Ντούφας και Πρωτοψάλτης.
1910-11 ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ
Η Τεχνική Επιτροπή Ποδοσφαίρου ΣΕΓΑΣ την περίοδο 1910-11 οργάνωσε το τρίτο πρωτάθλημα. Το πρώτο το είχε κερδίσει ο ΠΟΑ και στο δεύτερο δεν είχαν πάρει μέρος ούτε ο ΠΟΑ, ούτε ο ΠΠΟ. Στο τρίτο αυτό πρωτάθλημα ο ΠΠΟ έδειξε το ποια είναι η καλύτερη ομάδα. Κέρδισε το πρωτάθλημα! Νίκησε το Γουδί με 5-2 και τον Πειραϊκό Σύνδεσμο με 6-0.
Μέχρι τις μέρες μας έχει φθάσει κι ένα ακόμα αποτέλεσμα, από φιλικό αγώνα: ΠΠΟ-Γουδί 3-0.
Μέχρι τις μέρες μας έχει φθάσει κι ένα ακόμα αποτέλεσμα, από φιλικό αγώνα: ΠΠΟ-Γουδί 3-0.
1909-10
Ούτε ο ΠΟΑ, ούτε ο ΠΠΟ πήραν μέρος στο 2ο πρωτάθλημα της ΤΕΠ ΣΕΓΑΣ . Ο ΠΟΑ γιατί δεν συμπλήρωνε ομάδα και ο ΠΠΟ επειδή δεν είχε αναγνωριστεί ακόμα. Στο πρωτάθλημα πήραν μέρος έξι ομάδες (Γουδί, Πειραϊκός Σύνδεσμος, Εθνικός ΓΣ, Σχολή Ευελπίδων, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Σχολή Ναυτικών Δοκίμων). Ο τίτλος πήγε στο Γουδί.
Ο ΠΠΟ θέλει γήπεδο
Η ομάδα του Καλαφάτη διέθετε καλούς ποδοσφαιριστές, διέθετε οπαδούς, ήθελε όμως και γήπεδο. Το οικόπεδο στην Πλατεία Αγάμων ήθελε δουλειά για να γίνει γήπεδο. Χρήματα φυσικά δεν περίσσευαν ούτε υπήρχαν, τότε, μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες που οποίες μπορούσαν να το χτίσουν και να εκμεταλλεύονται αργότερα τους χώρους αναψυχής του. Απλά για κάποιες βαριές δουλειές χρειάστηκαν και δύο εργάτες οι οποίοι πληρώθηκαν με έρανο που έκαναν οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές!
Εκείνη την εποχή ο ΠΠΟ απέκτησε και διοίκηση. Πρόεδρος ανέλαβε ο ίλαρχος Χρύσης
Ο Δημήτρης Δεμερτζής στα απομνημονεύματά του γράφει: «Ο Γ.Καλαφάτης άριστος τότε παίκτης εξασκών εις όλους αναμφισβήτητον και τρομεράν θα έλεγον επιρροήν, αυτοχρήμα δικτακτορικήν μη δεχόμενος κατ’ αρχάς ουδεμίαν συμβουλήν ή αντίρρησιν».
Κι ενώ ο ΠΠΟ μεγαλώνει τον Φεβρουάριο του 1909 κάλεσε σε αγώνα τον ΠΟΑ ο οποίος έχοντας χάσει τους περισσότερους ποδοσφαιριστές του δεν δέχεται την πρόταση.
Τα φιλικά του 1909
17 Σεπτεμβρίου: Κόροβος – ΠΠΟ 2-2
22 Νοεμβρίου: ΠΟΑ – Πειραιϊκή Ένωση 5-0
25 Δεκεμβρίου: ΠΟΑ – Πειραϊκή Ένωση 7-0
Ο Πανιώνιος στην Αθήνα!
Κι ενώ το ποδόσφαιρο στο μικρό τότε ελληνικό κράτος έψαχνε τα πατήματά του ο έξω ελληνισμός μεγαλουργούσε. Στη Σμύρνη δύο ομάδες είχαν κερδίσει τις καρδιές των κατοίκων της. Ελλήνων, Τούρκων, Αρμενίων, Εβραίων, Άγγλων, Γάλλων και κάθε λογής που διέμεναν στο «Παρίσι της Ανατολής» όπως το έλεγαν. Ήταν ο Πανιώνιος που στα τέλη του 1909 ήρθε στην Αθήνα για να δώσει τρεις αγώνες. Είναι ενδεικτικό ότι έπαιξε με τη Μικτή Αθηνών, τη Μικτή του Πειραιά και τον ΠΠΟ. Αυτή ήταν η αναγνώριση ότι η ομάδα αυτή ήταν η πιο ισχυρή με τους καλύτερους ποδοσφαιριστές. Ο αγώνας έγινε στις 8 Νοεμβρίου 1909 και ο ΠΠΟ νίκησε 5-3. Για να έχουμε μια ιδέα του πόσο ισχυρή ήταν τότε η ομάδα της Ιωνίας αρκεί η σύγκριση με τα αποτελέσματα των άλλων δύο αγώνων. Ο Πανιώνιος απέσπασε ισοπαλία 1-1 από τους Πειραιώτες και έχασε, δύσκολα, 3-2 από τους Αθηναίους.
Ο ΠΠΟ θέλει γήπεδο
Η ομάδα του Καλαφάτη διέθετε καλούς ποδοσφαιριστές, διέθετε οπαδούς, ήθελε όμως και γήπεδο. Το οικόπεδο στην Πλατεία Αγάμων ήθελε δουλειά για να γίνει γήπεδο. Χρήματα φυσικά δεν περίσσευαν ούτε υπήρχαν, τότε, μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες που οποίες μπορούσαν να το χτίσουν και να εκμεταλλεύονται αργότερα τους χώρους αναψυχής του. Απλά για κάποιες βαριές δουλειές χρειάστηκαν και δύο εργάτες οι οποίοι πληρώθηκαν με έρανο που έκαναν οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές!
Εκείνη την εποχή ο ΠΠΟ απέκτησε και διοίκηση. Πρόεδρος ανέλαβε ο ίλαρχος Χρύσης
Ο Δημήτρης Δεμερτζής στα απομνημονεύματά του γράφει: «Ο Γ.Καλαφάτης άριστος τότε παίκτης εξασκών εις όλους αναμφισβήτητον και τρομεράν θα έλεγον επιρροήν, αυτοχρήμα δικτακτορικήν μη δεχόμενος κατ’ αρχάς ουδεμίαν συμβουλήν ή αντίρρησιν».
Κι ενώ ο ΠΠΟ μεγαλώνει τον Φεβρουάριο του 1909 κάλεσε σε αγώνα τον ΠΟΑ ο οποίος έχοντας χάσει τους περισσότερους ποδοσφαιριστές του δεν δέχεται την πρόταση.
Τα φιλικά του 1909
17 Σεπτεμβρίου: Κόροβος – ΠΠΟ 2-2
22 Νοεμβρίου: ΠΟΑ – Πειραιϊκή Ένωση 5-0
25 Δεκεμβρίου: ΠΟΑ – Πειραϊκή Ένωση 7-0
Ο Πανιώνιος στην Αθήνα!
Κι ενώ το ποδόσφαιρο στο μικρό τότε ελληνικό κράτος έψαχνε τα πατήματά του ο έξω ελληνισμός μεγαλουργούσε. Στη Σμύρνη δύο ομάδες είχαν κερδίσει τις καρδιές των κατοίκων της. Ελλήνων, Τούρκων, Αρμενίων, Εβραίων, Άγγλων, Γάλλων και κάθε λογής που διέμεναν στο «Παρίσι της Ανατολής» όπως το έλεγαν. Ήταν ο Πανιώνιος που στα τέλη του 1909 ήρθε στην Αθήνα για να δώσει τρεις αγώνες. Είναι ενδεικτικό ότι έπαιξε με τη Μικτή Αθηνών, τη Μικτή του Πειραιά και τον ΠΠΟ. Αυτή ήταν η αναγνώριση ότι η ομάδα αυτή ήταν η πιο ισχυρή με τους καλύτερους ποδοσφαιριστές. Ο αγώνας έγινε στις 8 Νοεμβρίου 1909 και ο ΠΠΟ νίκησε 5-3. Για να έχουμε μια ιδέα του πόσο ισχυρή ήταν τότε η ομάδα της Ιωνίας αρκεί η σύγκριση με τα αποτελέσματα των άλλων δύο αγώνων. Ο Πανιώνιος απέσπασε ισοπαλία 1-1 από τους Πειραιώτες και έχασε, δύσκολα, 3-2 από τους Αθηναίους.
Η ΔΙΑΣΠΑΣΗ
Δεν ήταν όμως γραφτό να ριζώσει η νέα ομάδα. Τον Δεκέμβριο του 1909, λίγο πριν συμπληρωθούν δύο χρόνια από την ίδρυσή της επήλθε διάσπαση. Αιτία το περιβάλλον του Μαρινάκη που ήθελε να ελέγξει εκτός από τα διοικητικά και τα ποδοσφαιρικά θέματα. Όπως γράφει ο Καλαφάτης στη εφημερίδα «Παναθηναϊκός» το 1955:
“Παρ’ όλον όμως ότι τα οικονομικά μας πήγαιναν αρκετά καλά, η εξέλιξις της ομάδας μας ήτο συνεχής, μέσα στους κόλπους μας άρχισαν να δημιουργούνται διάφορες παρεξηγήσεις και διαφωνίαι και κυρίως με τους ελθόντες εκ του Εθνικού με επικεφαλής τον Μαρινάκην παίκτας και μέλη. Και η διαμάχη αυτή δεν άργησε να φέρη την κατάστασιν εις το απροχώρητο και να μας ανάγκασε να εγκαταλείψουμε το γήπεδο μας και τον σύλλογον μας που με τόσους μόχθους και τόσες προσπάθειες είχαμε δημιουργήσει.
Τότε λοιπόν τριανταπέντε ποδοσφαιρισταί, οι οποίοι στην πραγματικότητα ήμεθα οι καλύτεροι, αποχωρήσαμε από τον ΠΟΑ και ιδρύσαμε τον Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικόν Όμιλον. Αγωνιστικός μας χώρος ήτο το γήπεδον Σιμοπούλου, παρά την πλατείαν Αγάμων. Το ενοικιάσαμε τότε όπως επίσης και ένα αποδυτήριον που παλαιότερα εχρησιμοποιείτο ως σταύλος υπό του αξιωματικού Πυροβολικού Μελισσηνού.
Μετά όμως ένα χρόνο ο ΠΟΑ διελύθη διότι δεν κατόρθωσε να παρουσιάση μίαν, ας μου επιτραπεί να χαρακτηρίσω έτσι, αξιοπρεπή ομάδα και ανάλογον διοίκησιν.”
Η νέα ομάδα δεν πήρε μαζί της μόνο την πλειοψηφία των καλών ποδοσφαιριστών, όπως αναφέρει ο Καλαφάτης, αλλά και των οπαδών της. Μόνο που ελάχιστοι την έλεγαν ΠΠΟ. Εγινε γνωστή ως «ομάδα Καλαφάτη»
Μεταξύ αυτών που ακολούθησαν τον Καλαφάτη ήσαν ο αδελφός του Αλέξανδρος και οι: Δ.Δουκάκης, Μ.Μαυρουλάκος, Κ.Δελαγραμμάτικας, Ι.Γαρουφαλιάς, Ν.Μισικιάν, Δ.Δεμερτζής, Μ.Μαντζάκος, Π.Πλάκας κ.ά
Μετά τη διάσπαση η «ομάδα Καλαφάτη», ο ΠΠΟ δηλαδή, βρήκε το οικόπεδο του Σιμόπουλου στη πλατεία Αγάμων (Σταυροπούλου και Σπάρτης). Οι διαστάσεις του 85Χ47μ. Ως αποδυτήρια χρησιμοποιούσαν τους σταύλους του συνταγματάρχη Μελισινού.
“Παρ’ όλον όμως ότι τα οικονομικά μας πήγαιναν αρκετά καλά, η εξέλιξις της ομάδας μας ήτο συνεχής, μέσα στους κόλπους μας άρχισαν να δημιουργούνται διάφορες παρεξηγήσεις και διαφωνίαι και κυρίως με τους ελθόντες εκ του Εθνικού με επικεφαλής τον Μαρινάκην παίκτας και μέλη. Και η διαμάχη αυτή δεν άργησε να φέρη την κατάστασιν εις το απροχώρητο και να μας ανάγκασε να εγκαταλείψουμε το γήπεδο μας και τον σύλλογον μας που με τόσους μόχθους και τόσες προσπάθειες είχαμε δημιουργήσει.
Τότε λοιπόν τριανταπέντε ποδοσφαιρισταί, οι οποίοι στην πραγματικότητα ήμεθα οι καλύτεροι, αποχωρήσαμε από τον ΠΟΑ και ιδρύσαμε τον Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικόν Όμιλον. Αγωνιστικός μας χώρος ήτο το γήπεδον Σιμοπούλου, παρά την πλατείαν Αγάμων. Το ενοικιάσαμε τότε όπως επίσης και ένα αποδυτήριον που παλαιότερα εχρησιμοποιείτο ως σταύλος υπό του αξιωματικού Πυροβολικού Μελισσηνού.
Μετά όμως ένα χρόνο ο ΠΟΑ διελύθη διότι δεν κατόρθωσε να παρουσιάση μίαν, ας μου επιτραπεί να χαρακτηρίσω έτσι, αξιοπρεπή ομάδα και ανάλογον διοίκησιν.”
Η νέα ομάδα δεν πήρε μαζί της μόνο την πλειοψηφία των καλών ποδοσφαιριστών, όπως αναφέρει ο Καλαφάτης, αλλά και των οπαδών της. Μόνο που ελάχιστοι την έλεγαν ΠΠΟ. Εγινε γνωστή ως «ομάδα Καλαφάτη»
Μεταξύ αυτών που ακολούθησαν τον Καλαφάτη ήσαν ο αδελφός του Αλέξανδρος και οι: Δ.Δουκάκης, Μ.Μαυρουλάκος, Κ.Δελαγραμμάτικας, Ι.Γαρουφαλιάς, Ν.Μισικιάν, Δ.Δεμερτζής, Μ.Μαντζάκος, Π.Πλάκας κ.ά
Μετά τη διάσπαση η «ομάδα Καλαφάτη», ο ΠΠΟ δηλαδή, βρήκε το οικόπεδο του Σιμόπουλου στη πλατεία Αγάμων (Σταυροπούλου και Σπάρτης). Οι διαστάσεις του 85Χ47μ. Ως αποδυτήρια χρησιμοποιούσαν τους σταύλους του συνταγματάρχη Μελισινού.
ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΧΟΡΗΓΟΣ
Επιτυχίες μπορεί να είχε ο ΠΟΑ, αλλά του έλειπαν τα χρήματα. Μία παρέα 18χρονων φίλων δεν μπορούσε να συντηρήσει μιά ομάδα με φιλοδοξίες. Ο Καλαφάτης αφηγείται:
«Εβολιδοσκοπήσαμε τον τότε σύμβουλο του Εθνικού, Μαρινάκη, όστις εδέχθη ενθουσιωδώς να ανάλαβη την προεδρία. Τον Μαρινάκη αποχωρήσαντα εκ του Εθνικού, ηκολούθησε και ο Άγγλος ποδοσφαιριστής Κάμπελ, άσσος του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ, και ούτω συνεπληρώθη τελείως η ομάδα μας, πανίσχυρος δε κατήρχετο στους αγώνας προς άλλας ελληνικάς και ξένας ομάδας. Ήμεθα τότε πράγματι οι ισχυρότεροι Έλληνες ποδοσφαιρισταί»
Ο ΠΟΑ λοιπόν με πρόεδρο ο οποίος είχε την οικονομική άνεση κατάφερε να δημιουργήσει τρεις σχεδόν ισοδύναμες ομάδες. Ο Μαρινάκης έφερε μαζί του και επτά ακόμη φίλους του. Εκτός του Κάμπελ πήγαν στον Παναθηναϊκό ο Αργυρίου, οι αδελφοί Ανδρουλή και οι Νικολόπουλος, Κουτρούμπης, Γουλιμής, Π.Φιλίππου.
Το 1909 ο ΠΟΑ οργανώνει σχολικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες προς μεγάλη δυσφορία καθηγητών και γυμναστών οι οποίοι δεν συμπαθούσαν τα... αθλήματα του δρόμου. Αυτοί οι αγώνες για χρόνια θα αποτελούσαν τον τροφοδότη της ομάδας σε έμψυχο δυναμικό.
14.1.1909 Ναυτική Σχολή Κάμπερλαντ – ΠΟΑ 3-1
25.5.1909 Γουδί – ΠΟΑ 3-1
Το έμψυχο δυναμικό: Τσικλητήρας, Ρέππας, Διοσκουρίδης, Ν.Μισακιάν, Κουτρουμπής, Ζητώμης, Δουκάκης, Κάμπελ, Καλαφάτης, Γουλιμής. Γαέτας.
«Εβολιδοσκοπήσαμε τον τότε σύμβουλο του Εθνικού, Μαρινάκη, όστις εδέχθη ενθουσιωδώς να ανάλαβη την προεδρία. Τον Μαρινάκη αποχωρήσαντα εκ του Εθνικού, ηκολούθησε και ο Άγγλος ποδοσφαιριστής Κάμπελ, άσσος του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ, και ούτω συνεπληρώθη τελείως η ομάδα μας, πανίσχυρος δε κατήρχετο στους αγώνας προς άλλας ελληνικάς και ξένας ομάδας. Ήμεθα τότε πράγματι οι ισχυρότεροι Έλληνες ποδοσφαιρισταί»
Ο ΠΟΑ λοιπόν με πρόεδρο ο οποίος είχε την οικονομική άνεση κατάφερε να δημιουργήσει τρεις σχεδόν ισοδύναμες ομάδες. Ο Μαρινάκης έφερε μαζί του και επτά ακόμη φίλους του. Εκτός του Κάμπελ πήγαν στον Παναθηναϊκό ο Αργυρίου, οι αδελφοί Ανδρουλή και οι Νικολόπουλος, Κουτρούμπης, Γουλιμής, Π.Φιλίππου.
Το 1909 ο ΠΟΑ οργανώνει σχολικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες προς μεγάλη δυσφορία καθηγητών και γυμναστών οι οποίοι δεν συμπαθούσαν τα... αθλήματα του δρόμου. Αυτοί οι αγώνες για χρόνια θα αποτελούσαν τον τροφοδότη της ομάδας σε έμψυχο δυναμικό.
14.1.1909 Ναυτική Σχολή Κάμπερλαντ – ΠΟΑ 3-1
25.5.1909 Γουδί – ΠΟΑ 3-1
Το έμψυχο δυναμικό: Τσικλητήρας, Ρέππας, Διοσκουρίδης, Ν.Μισακιάν, Κουτρουμπής, Ζητώμης, Δουκάκης, Κάμπελ, Καλαφάτης, Γουλιμής. Γαέτας.
ΕΝΑΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ
Ποιοι ήταν οι παίκτες που κέρδισαν το πρώτο πρωτάθλημα; Πέρα από τους γνωστούς που έχουμε συναντήσει στη μέχρι τώρα εξιστόρηση μας από το πρώτο κιόλας όνομα κρύβεται μια έκπληξη! Ο Ολυμπιονίκης του 1912 στον στίβο ο Κώστας Τσικλητήρας ήταν ο πρώτος τερματοφύλακας της ομάδας; Ίσως ήταν κι αυτό ένα σημάδι ότι ο Παναθηναϊκός δεν είναι μόνο προορισμένος να κερδίζει στην Ελλάδα, αλλά και να διακρίνεται διεθνώς.
Οι πρώτοι πρωταθλητές του Παναθηναϊκού ήταν: Κ.Τσικλητήρας, Ν.Ρέππας, Γ.Διοσκουρίδης, Ν.Μισακιάν, Κουτρουμπής, Ζητώμης, Δουκάκης, Κάμπελ, Γ.Καλαφάτης, Γουλιμής, Γαέτας.
Οι πρώτοι πρωταθλητές του Παναθηναϊκού ήταν: Κ.Τσικλητήρας, Ν.Ρέππας, Γ.Διοσκουρίδης, Ν.Μισακιάν, Κουτρουμπής, Ζητώμης, Δουκάκης, Κάμπελ, Γ.Καλαφάτης, Γουλιμής, Γαέτας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
